Wracamy do wydarzenia zorganizowanego przez młodzieżową grupę parafialną "KANAPOWICZE"

Film z WIECZORNICY

Dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w to wydarzenie.

12 listopada - Wspomnienie św. Jozafata, biskupa i męczennika

Jozafat Kuncewicz urodził się we Włodzimierzu Wołyńskim około roku 1580 w rodzinie prawosławnej. Przyjął wiarę katolicką i wstąpił do zakonu bazylianów. Został kapłanem, a z czasem arcybiskupem połockim. Rozwinął gorliwą pracę misyjną. Wyjątkowo troszył się o rozwój Kościoła unickiego. Poniósł męczeństwo w Witebsku 12 listopada 1623 roku, zamordowany przez tłum prawosławnych mieszczan.

Wszechmogący Boże, wzbudź w swoim Kościele Ducha, którym napełniony święty Jozafat dał swoje życie za owce,abyśmy za jego wstawiennictwem, umocnieni tym Duchem, nie wahali się oddać swojego życia za braci.

13 listopada - Wspomnienie św. Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski

Benedykt i Jan byli benedyktynami eremitami, którzy na zaproszenie Bolesława Chrobrego przybyli do Polski z Włoch i osiedlili się w Międzyrzeczu; tutaj przygotowywali się do pracy misyjnej. Wkrótce dołączyli do nich Polacy - nowicjusze Mateusz i Izaak oraz kucharz Krystyn. W nocy z 10 na 11 listopada 1003 roku zakonnicy zostali napadnięci przez zbójców i wymordowani. Gdy do Polski dotarł św. Bruno z Kwerfurtu, zastał kult Męczenników szeroko rozwinięty. Opisał ich dzieje w piśmie pt. Życie Pięciu Braci. Kalendarz liturgiczny Kościoła dzisiejszych świętych nazywa Pierwszymi Męczennikami Polski, a nie Pierwszymi Męczennikami polskimi, ponieważ dwóch z nich było Włochami, a trzech Polakami.

Boże, Ty uświęciłeś początki wiary w narodzie polskim krwią świętych męczenników Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując Męczenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie,odważnie wyznawali Cię naszym życiem.

17 listopada - Wspomnienie św. Elżbiety Węgierskiej, zakonnicy

Elżbieta urodziła się w roku 1207. Jej ojcem był Andrzej II, król Węgier. W młodym wieku została wydana za mąż za Ludwika, landgrafa Turyngii i z tego małżeństwa miała troje dzieci. Prowadziła bardzo głębokie życie duchowe; po śmierci męża żyła w dobrowolnym ubóstwie i oddawała się pielęgnowaniu ubogich. Zmarła w Marburgu 17 listopada 1231 roku.